Grupa: Administrator 
Posty: 152 #1254650
Od: 2010-3-8
| Energia jest następnie rozprowadzane do narządów, które potrzebują go najbardziej, poprzez zwiększenie ciśnienia krwi i kontraktowania niektóre naczynia krwionośne natomiast rozszerzanie innych. Ciśnienie krwi zwiększa się jeden z dwóch mechanizmów hemodynamicznych (Llabre i al.1998, Schneiderman McCabe i 1989). Zawał mechanizm zwiększa ciśnienie krwi poprzez zwiększenie pojemności minutowej serca, to jest zwiększenie częstości akcji serca oraz objętości wyrzutowej (czyli ilość krwi pompowana z każdym uderzeniem serca). Naczyniowy mechanizm obkurcza naczynia krwionośne, zwiększając ciśnienie krwi podobnie jak ciasne węża zwiększa ciśnienie wody. Szczególne stresory tendencję do wywoływania zarówno serca lub naczyń reakcji, dostarczając dowodów stereotypy sytuacyjnej (Saab wsp.. 1992, 1993). Stresory laboratoryjne, które wymagają aktywnych strategii radzenia sobie ze stresem, takich jak przemawia lub wykonywania liczenie, wymagają uczestnik coś zrobić i są związane z zawałem odpowiedzi. W przeciwieństwie, stresory laboratoryjne, które wymagają bardziej czujne strategii radzenia sobie w przypadku braku ruchu, takich jak przeglądanie niepokojący film lub dotrzymanie nogą w wiadrze z lodowatą wodą, są związane z naczyniowymi odpowiedzi. Z ewolucyjnego punktu widzenia, zaburzenia odpowiedzi uważa się ułatwić aktywne radzenie sobie przez przetaczania krwi do mięśni szkieletowych, zgodne z walki i lotu odpowiedzi. W sytuacjach, gdzie zdecydowane działanie nie byłoby właściwe, ale zamiast mięśni szkieletowych hamowanie i czujność są nazywane dla, naczyń hemodynamiczne odpowiedź jest adaptacyjne. Naczyń odpowiedzi boczniki krew od obwodu do organów wewnętrznych, w ten sposób minimalizując potencjalne krwawienia w przypadku ataku fizycznego.
Wreszcie, w uzupełnieniu do zwiększonej dostępności i redystrybucji energii Ostra reakcja na stres obejmuje aktywację układu odpornościowego. Komórki wrodzonego układu odpornościowego (np. makrofagów i komórek NK), pierwsza linia obrony, odejść od tkanki limfatycznej i śledziony i krwioobiegu, tymczasowo podnosząc liczbę komórek odpornościowych w obiegu (tzn., leukocytoza). Stamtąd odpornościowego komórki migrują do tkanek, które są najbardziej narażone na uszkodzenia podczas konfrontacji fizycznej (np. skóry). Raz na "stanowiska bojowe", komórki te są w stanie zawierać drobnoustroje, które mogą wprowadzić do organizmu przez rany, co ułatwia gojenie (Dhabar & McEwen 1997). |
